Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Αντιγραφή

Η αντιγραφή είναι από κείνες τις λέξεις που η ερμηνεία τους αλλάζει με τα χρόνια. Και μιλώ για τα δικά σου προσωπικά χρόνια κι όχι το πέρασμα του χρόνου που το λένε άλλοι-καιροί και κάτι εξίσου αόριστο για τα ήθη.

Τα παλιά σου τα χρόνια λοιπόν τη βαριόσουν την αντιγραφή. Όχι ότι έβρισκες συναρπαστική την ορθογραφία δηλαδή αλλά τουλάχιστον εκεί τα λάθη είχαν προσωπικότητα. Στην αντιγραφή ακόμα και τα λάθη από πλήξη γίνονταν. Και μάλιστα με τα καλά σου γράμματα.

Πρόκειται για τις εποχές που η αντιγραφή μπορούσε μερικές φορές να είναι και τιμωρία. Ορθογραφημένες διορθώσεις για γνώση και κανόνες συμπεριφοράς για συμμόρφωση. Άλλωστε ακόμα ό,τι επαναλαμβάνεις, κάτι σε τιμωρία σού βγαίνει τελικά, κι ας μη μετράς σε γραμμές τετραδίου πια τις επαναλήψεις.

Έπειτα πέρασες από ένα στάδιο όπου η αντιγραφή είχε μια κάποια περιπέτεια. Μέχρι και θεόρατες σχολικές τσάντες στήνονταν μεταξύ δυτικού και ανατολικού θρανίου προς αποφυγήν της. Σε μεγαλύτερες τάξεις μάλλον κρίθηκε ότι το εν λόγω τείχος ήταν περισσότερο αστείο και λιγότερο πρακτικό οπότε τα προληπτικά μέτρα περιορίστηκαν σε θέματα άλφα και θέματα βήτα, με τα πιο εύκολα να είναι πάντα στην άλλη ομάδα.

Υπήρχε όμως και η θεμιτή αντιγραφή, και μάλιστα σου τη συνέστηναν σε όλα τα διαγωνίσματα, μαζί με τις πορτοκαλάδες. Περίφημη η αντιγραφή από το πρόχειρο στο καθαρό και κράτα για πρόχειρο την τελευταία σελίδα, εκεί να κάνεις όλες τις μουντζούρες, και μη γελιόμαστε, ακόμα την τελευταία σελίδα μουντζουρώνεις κι όλες οι προηγούμενες καθαρογραμμένες να κρύβει η καλή εντύπωση τα λάθη.

Στην ίδια ηλικία πάνω κάτω η αντιγραφή απέκτησε και μια παράλληλη σημασία, άλλο πράμα εντελώς και άμα σου άρεσε κάποιος ή άμα τον έλεγες ο κολλητός μου και είχε μια κασέτα ρώταγες θα μου την αντιγράψεις. Έτσι τώρα καμιά φορά σκέφτεσαι άντε να πετάξω όλη αυτή τη σαβούρα από το συρτάρι και πέφτεις πάνω σε κάτι άσχημα τραγούδια που έχουν έναν τρομακτικό ήχο κουμπιού στην αρχή και στο τέλος τους, ίσως και αφιερώσεις ανάμεσα γιατί πάντα υπήρχαν εκείνοι οι άνθρωποι του ραδιοφώνου που σου χάλαγαν τις κασέτες.

Μαζί με αυτό το υλικό, σε κείνη τη φάση από τους κολλητούς αντέγραφες και συμπεριφορές. Όχι ότι το ήξερες βέβαια, άκουγες όμως καμιά φορά να το λένε οι μεγάλοι μεταξύ τους και μετά σου κάνανε κάτι κουβέντες να προσέχεις τις παρέες σου. Που τελικά πιο πολύ αντέγραφες τις δικές τους συμπεριφορές και ακόμα το κάνεις αλλά ούτε αυτό το καταλαβαίνεις μέχρι να σου το πει κάποιος άλλος χρεώνοντάς σου ένα χωρισμό ή μία συνεδρία.

1 σχόλιο:

  1. Και βέβαια υπάρχει και η άλλη η αντιγραφή της έμπνευσης, της δημιουργίας ή του δημιουργήματος, για την οποία ο Χατζιδάκις έλεγε το "ο κουτός αντιγράφει, ο έξυπνος κλέβει". Η εν λόγω ατάκα βέβαια ίσως ταιριάζει και σε κάμποσα άλλα είδη αντιγραφής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή